قرآن کریم

ابن‌ابی‌حاتم، عبدالرحمن‌بن محمد. (۱۴۱۹ق.). تفسیر القرآن العظیم. محقق طیب اسعد محمد. ریاض: مکتبة نزار مصطفی الباز.

ابن‌اثیر، مبارک‌بن محمد. (۱۳۶۷ش.).النهایة فی غریب الحدیث و النظر. محقق محمد محمد طناحی و دیگران. قم: مؤسسة مطبوعاتی اسماعیلیان.

ابن‌حجر عسقلانی، احمدبن علی. (بی‌تا). فتح البلاری به شرح صحیح البخاری. بیروت: دارالمعرفة.

ابن‌قیم جوزی، محمدبن أبی‌بکربن أیوب. (۱۴۲۸ق.). الکافیه الشافیه فی الانتصار للفرقة الناجیه. تحقیق و تعلیق محمدبن‌عبدالرحمن العریفی و دیگران. مکة مکرمه: دار العالم الفوائد للنشر و التوزیع.

ابن‌منظور، محمدبن مکرم. (۱۹۹۷م.). لسان العرب. بیروت: دار صادر.

الله‌نیا سماکوش، محمد. (۱۳۸۸ش.). «ارتباط بداء با اراده و علم الهی از جهت معناشناختی». فصلنامة دین و سیاست، شمارة 19ـ 20.

البخاری الجعفی، محمدبن اسماعیل ابوعبدالله. (۱۴۲۲ق.). الجامع المسند الصحیح المختصر من امور رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم و سننه و ایامه= صحیح البخاری. محقق محمد زهیربن ناصر الناصر. بیروت: دار طوق النجاة.

البخاری الجعفی، محمدبن‌اسماعیل ابوعبدالله. (۱۴۲۳ق.).صحیح البخاری. بیروت: دارابن‌کثیر.

بخاری، محمدبن اسماعیل. (بی‌تا). کتابخانه دیجیتال نور.

برنجکار، رضا و مکارمترجمان. «آموزة بداء و علم الهی». نشریةعلوم حدیث. سال هفدهم. شمارة ۱.

بغدادی، عبدالقاهربن طاهر. (۱۹۹۲م.). الملل و النحل. محقق نادر البیر نصری. بیروت: دارالمشرق.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ. (۱۴۰۸ق.). الفرق بین الفرق و بیان فرقة الناجیة منهم. بیروت: دارالجیل.

بلاغی، محمدجواد. (۱۴۲۴ق.). اربع رسائل. بیروت: مؤسسة اللعلمی للمطبوعات.

بهبهانی، عبدالکریم. (۱۳۹۲ش.). در مکتب اهل بیت، بداء در قرآن کریم. مترجم: گروه مترجمان. قم: مجمع جهانی اهل بیت.

پاشایی، وحید. (1391ش.). «پاسخ به شبهات ناصر القفاری دربارة بدا». سال سوم. شمارة دوم.

ترمذی، محمدبن عیسی. (بی‌تا).  سنن الترمذی. ناشر: بی‌نا

جزایری، نعمةالله. (۱۴۲۹ق.). الانوار النعمانیه. ج ۱. بیروت: دارالقاری

الجمیلی، عبدالله. (بی‌تا). بذل المجهود فی اثبات مشابهة الرافضة للیهود. چ 2. مدینه منوره: مکتبة الغرباء الأثریه.

حاجی خلیفه، مصطفی‌بن عبدالله. (بی‌تا). کشف‌الظنون عن أسامی الکتب و الفنون. با مقدّمة شهاب‌الدین مرعشی.  چ 1. بیروت: دار احیاء التراث العربی.

حلّی،  حسن‌بن یوسف. (۱۳۸۱ش.).ترتیب خلاصة الأقوال فی معرفة الرجال. محقق آستان قدس رضوی. مشهد: آستان قدس رضوی.

خطاب السبکی، امین محمود. (۱۳۹۴ق.). المنهل العذب المورود شرح سنن ابی‌داوود. ج ۸ . چ 2. قاهره: مطبعة الاستقامه.

خویی، سید ابوالقاسم. (۱۴۳۰ق.). البیان فی تفسیر القرآن. قم: مؤسسة احیاء آثار الامام الخویی .

الرباعی، الحسن‌بن أحمد. (فتح الغفّار). الجامع لآحکام سنة نبینا المختار دار عالم الفوائد. مکه: دار عالم الفوائد.

سبحانی، جعفر. (بی‌تا). سلسلة المسائل العقایدیه. قم: مؤسسة امام صادق^(ع).

سیوطی، عبدالرحمن بن‌ابی‌بکر. (۱۴۱۴ق.). تفسیر الدر المنثور فی تفسیر المأثور. بیروت: دارالفکر.

شهرستانی، محمدبن عبدالکریم. (۱۴۱۵ق.) الملل و النحل. محقق امیرعلی مهنا و دیگران. بیروت: دارالمعرفة.

صدر، رضا. (۱۳۷۸).  دروغ. به اهتمام باقر خسروشاهی. ج ۱. قم: دفتر تبلیغات اسلامی حوزة علمیه.

صدوق، محمدبن علی ابن‌بابویه. (۱۳۹۵ش.). کمال‌الدین و تمام النعمة. تصحیح و تعلیق علی‌اکبر غفاری. تهران: دارالکتب الاسلامیه.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ. (۱۳۸۹ ش. الف.). التوحید. مترجم یعقوب جعفری. قم: نسیم کوثر.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ. (۱۳۸۹ش. ب.). الاعتقادات. قم: ناشر و محقق مؤسسة الامام الهادی^(ع).

طباطبایی، سید محمدحسین. (۱۳۹۱ق.). المیزان فی تفسیر القرآن. چ 2. بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات.

الطبرانی، أبوالقاسم. (بی‌تا). المعجم الأوسط. تحقیق طارق بن عوض‌الله‌بن محمد،  عبدالمحسن‌بن إبراهیم الحسینی. ج ۸.  القاهرة: دار الحرمین.

طریحی، فخرالدین‌بن محمد. (۱۳۷۵). مجمع‌البحرین. محقق احمد حسینی اشکوری. تهران: مکتبة المرتضویه.

طوسی، محمدبن حسن. (۱۳۸۷ش.).  الغیبة. مترجم مجتبی عزیزی. قم: مسجد مقدس جمکران.

فخر رازی. محمدبن عمر. (۱۴۰۵ق.). تلخیص المحصل. بیروت: دارالأضواء.

عطایی، محمدرضا. (۱۳۸۳ش.). «بداء در قرآن و حدیث». نشریة مشکوة. شمارة ۸۲.

علم‌الهدی (سید مرتضی)، علی‌بن حسین. (۱۴۰۵ق.).رسائل الشریف المرتضی.  زیر نظر احمد حسینی اشکوری. قم: دارالقرآن‌کریم.

عیاشی، محمدبن مسعود. (۱۳۸۰ش.). تفسیر. مصحح هاشم رسولی. تهران: مکتبة العلمیة الاسلامیة.

العینی، بدرالدین. عمدة القاری شرح صحیح بخاری. بیروت: دار إحیاء التراث العربی. (سایت کتابخانة مدرسة فقاهت.)

فخر رازی، محمدبن عمر. (بی‌تا). المحصل. محقق حسین آتای. قاهره: مکتبة دارالتراث.

کرمی، مرعی‌بن یوسف. (۱۴۲۷ق.). فرائد  فوائد الفکر فی الإمام المهدی المنتظر. محقق سامی غریری. قم: دارالکتاب الاسلامی.

کلینی، محمدبن یعقوب. (۱۳۸۷ش.). اصول کافی. محقق مهدی آیت‌اللهٔ. تهران: جهان‌آرا.

الکافی. (1384 و 1388ش.). حاشیه‌نویس ابوالحسن شعرانی. مصحح علی‌اکبر غفاری. تهران: مکتبة الاسلامیة للنشر و التوزیع.

گرامی، محمدعلی. (۱۳۷۶ش.). درس‌هایی از علوم قرآن. قم: أحسن الحدیث.

مامقانی، عبدالله. (۱۳۸۹ش.).  تنقیح المقال فی علم الرجال. محقق محمدرضا مامقانی و دیگران. قم: مؤسسة آل‌البیت لإحیاء التراث. 

مجلسی، محمدباقر بن‌محمدتقی. (بی‌تا). بحارالأنوار. مصحح محمدباقر محمودی و دیگران. محقق عبدالزهرا علوی.چ 2. بیروت: دار احیاء التراث العربی.

مرآة العقول فی شرح اخبار آل الرسول. (1363ش.). مصحح هاشم رسولی و دیگران. مقدّمة مرتضی عسگری. تهران: دارالکتب الاسلامیه.

محمدجعفری، رسول و وحید داوری چهارده. (1396ش.). «نظریة خواجه نصیرالدین طوسی در عقیده به بداء». آموزه‌های فلسفة اسلامی دانشگاه علوم اسلامی رضوی.شمارة ۲۱.

مظفر، محمدرضا. (۱۳۸۷ش.). عقاید الامامیه. مقدمة داوود حامد حفنی. قم: انصاریان.

معرفت، محمدهادی. (۱۳۹۱ش.).  تلخیص التمهید. چ 2. قم: انتشارات ذوی‌القربی.

مفید، محمدبن محمد و دیگران. (۱۴۱۳ق.).  اوائل المقالات. قم: المؤتمر العالمی لألفیة شیخ مفید.

ـــــــــــــــــــــــــــ. (۱۴۱۴ق.). سلسلة مؤلفات الشیخ المفید. محقق علی میرشریفی. بیروت: دارالمفید.

ـــــــــــــــــــــــــــ. (۱۳۶۳ش.). تصحیح الاعتقاد بصواب الانتقاد. مقدمة هبةالدین شهرستانی. قم: الشریف الرضی.

مکارم شیرازی، ناصر. (۱۳۸۰ش.). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب الاسلامیه.

میرداماد، محمدباقربن محمد. (۱۳۷۴ش.). نبراس الضیاء و تسواء السواء فی شرح باب البداء و اثبات جدوی الدعاء. محقق حامد ناجی اصفهانی. قم: مؤسسة انتشارات هجرت.

نصیری، مهدی. (۱۳۸۵ش.). «بررسی مسئلة بداء در آرای کلامی شیعه». نشریة شیعه‌شناسی. شمارة ۱۴.

نعمانی، محمدبن ابراهیم. (۱۳۹۹ق.).الغیبة. مصحح علی‌اکبر غفاری. تهران: مکتبه الصدوق.

نوبختی، حسن‌بن موسی. (۱۳۵۳ش.).فرق‌الشیعة. مقدمة محمدجواد مشکور. تهران: بنیاد فرهنگ ایران.

ــــــــــــــــــــــــــــــــ.(۱۴۰۴ق.).فرق‌الشیعه. بیروت: دارالاضواء.

نوری، ابراهیم و حسین خاکپور. (۱۳۹۰). «مصداق‌شناسی بَداء در قرآن و روایات و عدم مغایرت آن با علم الهی». فصلنامةعلمی پژوهشی اندیشة نوین دینی. شمارة 27.

نوئی، ابراهیم. (۱۳۹۵ش.). «علّامه شعرانی و آموزة بداء». فصلنامة کلام اسلامی. شمارة ۱۰۰.

هیثمی، علی‌بن ابوبکر. (۱۴۰۸ق.). مجمع‌الزوائد و منبع‌الفوائد. بیروت: دار الکتب العلمیة.  

سایت‌ها

1. Portal.sra.ir تاریخ آخرین مراجعه: ۲۰/۷/۹۷