نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار و عضو هیات علمی دانشکده معارف و اندیشه اسلامی دانشگاه تهران
2 عضو هیات علمی گروه معارف دانشگاه علامه طباطبائی
چکیده
یکی از اهداف قرآن کریم، شناخت و معرفت به خداوند است. به همین منظور در موارد مختلف از اوصاف الهی یاد می‌کند. اما به دلیل تمرکز مفسران بر دستیابی به معارف قرآنی و کشف مراد الهی از آیات، معناشناسی اوصاف الهی، کمتر مورد توجه قرار گرفته است. همین امر در برخی موارد باعث غلفت از هدف قرآن در شناخت اوصاف الهی شده و در برخی موارد نیز سوء فهم درمعرفت به اوصاف الهی را در پی داشته است. پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی مقایسه‌ای دو وصف از اوصاف الهی در قرآن می‌پردازد که محور اثبات توحید خداوند است و چنین نتیجه می‌دهد که واژه أحد به معنای بسیط بودن ذات باریتعالی است و خداوند از هر گونه اجزاء و کثرت درون ذاتی مبراء است. واژه واحد نیز نسبت به أحد گستره معنایی بیشتری دارد و بیانگر معنای نفی تعدد و کثرت برون ذاتی خداوند است. با مقایسه این دو واژه نیز مشخص می‌شود که واژه أحد و واحد در واقع برای توصیف خداوند به یکتایی و یگانگی او لازم و ملزوم یکدیگرند
عنوان مقاله [English]
The Comparative Study of the Semantics of Divine Attributes (Aḥad and Wāḥid) in the Holy Qur'an from the Perspective of Both Sunni and Shia Commentators.
نویسندگان [English]
- maryam alizadeh 1
- zary pishgar 2
1 "Assistant Professor and faculty member at the Faculty of Religious Knowledge and Islamic Thought, University of Tehran
2 Faculty member of the Islamic Studies Department at Allameh Tabataba'i University
چکیده [English]
One of the objectives of the Holy Qur'an is to recognize and know God. To this end, it refers to divine attributes in various instances. However, due to the focus of interpreters on achieving Qur'anic knowledge and uncovering the divine intent of the verses, the semantics of divine attributes have received less attention. This neglect has sometimes led to overlooking the Qur'an's goal of understanding divine attributes, and in other cases, it has resulted in misunderstandings in comprehending these attributes.
This research employs a descriptive-analytical method to comparably examine two of the divine attributes in the Qur'an that are central to proving God's oneness. The findings indicate that the term "أحد" (Aḥad) signifies the simplicity of the essence of the Almighty, and God is free from any components and inward multiplicity. The term "واحد" (Wāḥid), on the other hand, has a broader semantic scope compared to "أحد" and conveys the meaning of negating multiplicity and external plurality regarding God.
Through the comparison of these two terms, it becomes clear that both "أحد" and "واحد" are indeed necessary and complementary in describing God's uniqueness and oneness; for by negating inward multiplicity and affirming the simplicity of God,
)