نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکترای عرفان اسلامی دانشگاه ازاد واحد علوم تحقیقات
2 استادیاروهیات علمی گروه مطالعات تطبیقی عرفان، مدیر گروه پژوهشی حکمت معاصروهیات علمی گروه عرفان اسلامی دانشگاه ازاد ، واحد علوم
چکیده
مسئله وحدت وجود یکی از مسائل مهم در حوزه کلام و عرفان و فلسفه اسلامی محسوب می‌شود. و محوری‌ترین مبحث در تفکر عرفانی و یکی از مسائل پر مناقشه و جنجالی در تاریخ کلام و عرفان
اسلامی و حتی در میان محققان غربی به شمار می‌رود. و تقریباً همه مباحث دیگر حول عرفان و کلام به نحوی به همین مسئله بازگشت می‌کند.
گروهی از متکلمان مانند محمد طاهر قمی و میرلوحی از اساس با اندیشه عرفا مخالف بودند.
از طرفی دیگر عالمانی چون سید حیدر آملی و فیض کاشانی و ملاصدرا به دنبال استفاده از نظریه‌های عرفانی در تفسیر متون دینی بودند.
مرحوم علامه محمد باقر مجلسی دیدگاه و موضعی میانه دو گروه عالمان اتخاذ نمود.و در برخورد با بزرگان عرفان اندیشه‌های آنان اصل تفسیر عرفانی بر مبنای مکتب امامان شیعه را پذیرفت.
در این مقاله میان دیدگاه توحید عرفانی سید حیدر املی و علامه مجلسی مقایسه صورت گرفته و سعی گردیده دیدگاه صحیح و قابل فهمی از نظریه وحدت وجود ارائه گردد.
کلید واژگان: عرفان نظری،کلام، علامه مجلسی، سید حیدر آملی، وحدت وجود، ابن عربی
کلیدواژه‌ها
)