نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
استادیار فلسفه و کلام، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، قم، ایران
چکیده
در قرآن و عهدین (بایبل) دربردارندة صدها پیشگویی دربارة اتفاقات کوچک و بزرگ آینده هستند، ولی این مسأله در عهدین اهمیت بالاتری دارد. پیشگویی‌ها بخش گسترده‌ای از عهد عتیق و عهد جدید را تشکیل می‌دهند. در الهیات مسیحی، اصطلاح نبی ناظر به شخصی است که به پیشگویی وقایع آینده می‌پردازد و وقوع پیشگویی نیز نشانه‌ای بر صحت ادعای نبی است. با بررسی پیشگویی‌های موجود در عهدین می‌توان دریافت که برخی از این پیشگویی‌ها به صورت مبهم ، کلی و بدون قیود زمانی و مکانی و... ذکر شده‌اند و در نتیجه، صحت‌سنجی آن‌ها امکان‌پذیر نیست. در سوی دیگر، برخی از این پیشگویی‌ها مشخصه‌هایی مانند زمان، مکان و یا سایر قیود دارند و در نتیجه، می‌توان با مراجعه به اسناد تاریخی، به صحت‌سنجی این پیشگویی‌ها پرداخت. از دیرباز، تحقیق و پژوهش دربارة این دسته از پیشگویی‌ها و راستی‌آزمایی آن‌ها، به عنوان یکی از روش‌های اعتبارسنجی عهدین مورد توجه قرار داشته‌است. به عقیدة بسیاری از محققان و پژوهشگران، تحقق یافتن برخی از پیشگویی‌های عهدین مورد تردید است؛ همچنان که در مواردی می‌توان با اطمینان از تحقق نیافتن آن‌ها سخن به میان آورد. البته در سوی مقابل، عالمان سنتی مسیحی و مفسران کتاب مقدس در بسیاری از موارد با ارائة تفاسیری متفاوت و یا با به تأویل بردن این عبارات، به دفاع از این نبوت‌ها پرداخته‌اند، هرچند در مواردی نیز عدم تحقق این پیشگویی‌ها را پذیرفته‌اند. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که گرچه بسیاری از پیشگویی‌های عهدین محقق شدند، اما برخی از پیشگویی‌های زمانمند در عهدین هرگز محقق نشدند و این مسأله یکی از موضوعات مورد توجه منتقدان عهدین برای اثبات تحریف در این کتاب شمرده می‌شود، در حالی که این مسأله دربارة قرآن دیده نمی‌شود و تمام پیشگویی‌های زمانمند قرآن تحقق یافتند.
کلیدواژه‌ها
)