نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش آموخته سطح 4 حوزه علمیه قم. استادیار دانشگاه لرستان

2 استاد حوزه علمیه .و دانش آموخته سطح ۴ حوزه علمیه قم

3 فارغ التحصیل سطح 4 حوزه علمیه قم(دکتری)، فقه و حقوق استاد سطوح عالی حوزه قم

4 دکترای الهیات دانشگاه تهران

چکیده

یکی از مهم‌ترین بحث‌های کلامی مسئله قضا و قدر علمی و ناسازگاری آن با بداء است. برخی از علمای عامه بر این باور هستند که هرگز تغییری در قضا و قدر الهی ایجاد نمی‌شود، زیرا این امر را با علم خداوند مغایر می‌دانند. در مقابل این گروه، امامیه معتقد به تغییر قضا و قدر الهی هستند، زیرا ازنظر آنان قضا و قدر بر دو قسم است: قضا و قدر حتمی؛ قضا و قدر مشروط؛ بنابراین آنچه امامیه به آن معتقد است، تغییر قضا و قدر مشروط از جانب خداوند است که با آموزه بداء یا تغییر سرنوشت نیز سازگار است. ازآنجایی‌که در بین متکلمین مسلمان، درباره آموزه بداء و ارتباط آن با قضا و قدر الهی، اختلاف‌نظر وجود دارد، ازاین‌رو در نوشتار حاضر به بررسی دیدگاه فریقین در این مسئله پرداخته شده است. روش این پژوهش توصیفی ـ تحلیلی است و بر اساس آن نشان داده شده است که رویکرد علمای اهل سنت به این مسئله یکسان نیست. بعضی از آنان با تأکید بر معنای لغوی بداء، آن را در مقابل قضا و قدر می‌دانند و گروهی دیگر از علمای اهل سنت مانند امامیه قضا و قدر را به دو قسم حتمی و غیر حتمی تقسیم می­کنند. بر مبنای این دیدگاه بداء در قسم غیر حتمی رخ دهد و مؤیداتی برای آن در آیات و روایات وجود دارد

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Analysis of the relationship between Qadha and Qadr and Bada from the perspective of the parties

نویسندگان [English]

  • said khodadadi 1
  • mohammadali rezaii 2
  • mogtaba gharabaghi 3
  • said mohamadpor 4

1 4th level graduate of Qom Seminary. Assistant Professor of Lorestan University

2 Seminary professor and 4th level graduate of Qom Seminary

3 Graduated level 4 of Qom seminary (doctorate), jurisprudence and law Professor of higher levels of Qom district

4 PhD in Theology, University of Tehran

چکیده [English]

One of the most important theological debates is the issue of scientific Qaza and Qadar (Divine Decree and Predestination) and its incompatibility with Bada’ (alteration in the divine will). Some popular scholars believe that there will never be a change in God's Qaza and Qadar because they consider this to be contrary to God's knowledge. In contrast to this group, the Imamiyyah believe in the change of God's Qaza and Qadar, because according to them, Qaza and Qadar are of two types: Absolute Qaza and Qadar; Conditional Qaza and Qadar; therefore, what the Imamiyyah believes in is the conditional Qaza and Qadar by God, which is also compatible with the doctrine of Bada’ or change of predestination. Since there is a difference of opinion among Muslim theologians about the doctrine of Bada and its connection with God's Qaza and Qadar, therefore, in this article, the views of the parties (Fariqain) on this issue have been examined. The method of this research is descriptive-analytical, and based on it, it has been shown that the approach of Sunni scholars to this issue is not the same. Some of them, emphasizing the literal meaning of Bada’, consider it opposite to Qaza and Qadar, and another group of Sunni scholars, such as the Imamiyyah, divide Qaza and Qadar into two absolute and conditional types. Based on this point of view, it should occur in the conditional part and there is evidence for it in the verses and hadiths.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Qaza
  • Qadar
  • Bada’
  • Sunni
  • Shia
  • relationship of Qaza and Qadar with Bada’
منابع
قرآن.
نهج­البلاغه.
إبن تیمیة الحرانی، أحمد بن عبد الحلیم بن أبو العباس (1406 ق)، منهاج السنة النبویة، تحقیق د. محمد رشاد سالم، مؤسسة قرطبة.
ابن فارس، احمد بن فارس (1404 ق)، معجم مقاییس اللغه، تصحیح عبد السالم محمد هارون، قم، مکتب الاعلام الاسلامی، چاپ اوّل.
إبن منظور، ابوالفضل جمال‌الدین محمد بن مکرم (1410 ق)، لسان العرب، دارالشامیه، لبنان.
اصفهانی، حسین بن محمد راغب (۱۴۱۲ ق)، مفردات الفاظ القرآن، دارالعلم الدار الشامیه، لبنان سوریه.
إلهی ظهیر، إحسان الباکستانی (1979 م)، الشیعة و السنة، إدارة ترجمان السنة، الطبعة الثالثة، لاهور، باکستان.
بخاری، محمد بن اسماعیل (1422 ق)، صحیح بخاری، دار طوق النجاة، دمشق.
تهانوی، محمد اعلی (1404 ق)، کشاف إصطلاحات الفنون، دارالاضواء، بیروت.
جرجانی، علی بن محمد (۱۹۷۸ م)، التعریفات، چاپ گوستاو فلوگل، لایپزیگ ۱۸۴۵، بیروت.
خیاط المعتزلی، عبدالرحیم بن محمّد (1957 م)، الإنتصار و الرّد علی إبن الملحد، المطبعة الکاثولیکیة، بیروت.
خوئی، سید ابوالقاسم (1403 ق)، البیان فی تفسیر القرآن، دارالکتب، بیروت.
رازی، إبن ابی حاتم (1419 ق)، تفسیر القرآن العظیم، مکتبة نزار مصطفی الباز، چاپ سوم، المملکة العربیة السعودیة.
زریاب خویی، عباس، «بداء در کلام اسلامی و ملاحظاتی تازه در حل آن»، مجله تحقیقات اسلامی، شماره 4، صفحات 18 ـ 30، تهران، 1366 ش.
سبحانی، جعفر (1376 ش) منشور عقاید امامیه، موسسه امام صادق علیه­السّلام، قم.
ــــــــــــــ (1384 ش) الإلهیات، موسسه امام صادق علیه­السّلام، چاپ ششم، قم.
ــــــــــــــ (1392 ش)، مع الشیعة الامامیة فی عقایدهم، موسسه امام صادق علیه­السّلام، چاپ سوم، قم.
سیوطی، جلال الدین عبدالرحمان بن أبی بکربن محمد (1380 ش)، الدر المنثور فی التفسیر بالمأثور، کتابخانه مرعشی، قم.
شیخ صدوق، محمد بن علی بن حسین بن بابویه قمی (۱۴۰۰ ق)، الاعتقادات، اعلمی، چاپ پنجم، بیروت.
-----------------------------------(1395 ق)، کمال الدین، انتشارات اسلامیة، تهران‏، چاب دوم.
شیخ مفید، محمد بن محمد بن نعمان (1419 ق)، تصحیح الاعتقاد، دارالکتب العلمیة، بیروت.
ــــــــــــــ (۱۴۱۳ ق)، اوائل المقالات، گنگره بزرگداشت شیخ مفید، قم.
صدرالدین شیرازی، محمد (۱۳۷۹ ش) اسفار الاربعه، نشر پیک جلال، چاپ دوم، قم.
عیاشی، محمد بن مسعود (1380 ق)، تفسیر العیاشی، تصحیح سید هاشم رسولی محلاتی، المطبعة العلمیة، تهران.
عسقلانی، إبن حجر (1379 ق)، فتح الباری، دارالمعرفة، بیروت.
طباطبایی، محمد حسین (1417 ق)، المیزان فی تفسیرالقران، دفتر تبلیغات اسلامی، چاپ دوازدهم، قم.
طوسی (1419 ق)، اصول العقائد 1414، دارالعلم الإسلامیة، بیروت.
رازی، فخر الدین محمّد (1420 ق)، التفسیر الکبیر، دار إحیاء التراث العربی، بیروت.
کلینی، محمد بن یعقوب (۱۴۰۷ ق)، اصول الکافی، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، تهران.
مجلسی، محمدباقر (۱۳۸۵ ش) بِحارُالاَنوار الجامِعَةُ لِدُرَرِ أخبارِ الأئمةِ الأطهار، المکتبة الاسلامی، چاپ هفتم، تهران.
مطهری، سید مرتضی (1396 ش)، مجموعة فی فنون من علم الکلام، دفتر تبلیغات، قم.
مطهری، مرتضی. (1368 ش) مجموعه آثار، صدرا، تهران.
میرداماد، محمّدباقر (1374 ش)، نبراس الضیاء، هجرت، بی­جا.
هیثمی، نورالدین (1414 ق)، مجمع الزوائد ومنبع الفوائد، مکتبة القدسی، القاهرة