Document Type : Original Article

Authors

1 Ph.D Student of Kalam, The University of Qur'an and Hadith, Qom, Iran

2 Associate Professor of Theology, The University of Qur'an and Hadith, Qom, Iran

Abstract

Sometimes, these terms are used in two different sciences. An example of the term "Islam" and "infidelity" is in the two sciences of jurisprudence and theology, which have both jurisprudential and theological effects. Since there is a fundamental difference between these two sciences, it is not the honor of the jurist to say the criterion of happiness, nor is the speaker able to speak of the rules.
Looking at his works and in a descriptive-analytical method, we come to the conclusion that the jurists of "Islam" have contented themselves with expressing the language of martyrdom and have imposed on it such rules as purity, marriage, inheritance, respect for blood and property; In this science, the infidel is the person who refuses such a statement. Certainly, the mere fact of such a confession or denial is not a cause for happiness or fortune. Apart from the rule of reason, verses and hadiths also say that a person achieves salvation by obeying the commands that have been made clear to him. And only the unfortunate one who denies it after knowing the truth.
Therefore, it is appropriate to analyze and gather the evidence that a person may be a Muslim from the point of view of the jurists, but the theologians call him an infidel. On the contrary, he should be a disbeliever in jurisprudence while he has a spirit of submission and a degree of Islam. Therefore, Islam and infidelity are common verbs in the two sciences of jurisprudence and theology.

Keywords

قرآن کریم
ابن اثیر، علی بن محمد. (1409ق). اسد الغابة فی معرفة الصحابة. بی نو. بیروت: دارالفکر.
 ابن ادریس حلی. (1410ق). السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی. چ دوم، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
ابن بابویه، محمد بن علی. (1406ق). ثواب الأعمال و عقاب الأعمال. چ دوم، قم: دار الشریف الرضی.
ابن براج، عبدالعزیز. (1406ق). المهذب. محقق و مصحح: جمعی از پژوهشگران تحت اشراف جعفر سبحانی، چ اول، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی. (1415ق). الإصابة فی تمییز الصحابة. تحقیق: عادل احمد عبد الموجود و على محمد معوض. چ اول. بیروت: دارالکتب العلمیة.
ابن سینا، حسین بن عبدالله. (1404ق).  الشفاء (الهیات). مصحح: سعید زاید، بی نو، قم: کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی.
ابن عبدالبرّ، یوسف بن عبدالله. (1412ق). الإستیعاب فی معرفة الاصحاب. تحقیق: علی محمد البجاوی. چ اول. بیروت: دارالجیل.
ابن فارس، احمد. (1404ق).  معجم مقاییس اللغة. محقق: عبدالسلام هارون. چ اول، قم: مکتب الإعلام الإسلامی.
اردبیلی، احمد بن محمد. (1403ق). مجمع الفائدة و البرهان فی شرح ارشاد الأذهان. محقق: مجتبی عراقی و دیگران، چ اول، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
امین، محسن. (1406ق). اعیان الشیعة. بی نو، بیروت: دارالتعارف.
آخوند خراسانی، محمد کاظم. (1430ق). کفایة الاصول. با تعلیقه: عباسعلی زارعی سبزواری، چ ششم، قم: مؤسسة النشر الاسلامی.
بحرانی، یوسف بن احمد. (1405ق). الحدائق الناضرة فی أحکام العترة الطاهرة. محقق: محمد تقی ایروانی و عبدالرزاق مقرم، چ اول، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
بخاری، محمد بن اسماعیل. (1410ق). صحیح البخاری. چ دوم، قاهره: وزارة الأوقاف، المجلس الأعلی للشئون الإسلامیة.
برقی، احمد بن محمد بن خالد. (1371ق). المحاسن. محقق: جلال الدین محدث، چ دوم، قم: دارالکتب الإسلامیة.
بهبهانی، محمد باقر. (1424ق). مصابیح الظلام. چ اول، قم: مؤسسة العلامة المجدد الوحید البهبهانی.
جوهری، اسماعیل بن حماد. (1410ق). الصحاح. محقق: احمد عبدالغفور، چ اول، بیروت: دارالعلم للملایین.
حلبی، تقی الدین. (1404ق). تقریب المعارف. بی نو، قم: الهادی.
حمصی، سدید الدین. (1412ق). المنقذ من التقلید. چ اول، قم: مؤسسة النشر الإسلامی.
خسروپناه، عبدالحسین. (1381ش). کلام جدید. چ دوم. قم: مرکز مطالعات و پژوهش های فرهنگی حوزه علمیه.
خمینی، روح الله. (1421ق). کتاب الطهارة. چ اول، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی 1.
خویی، ابوالقاسم. (1418ق). موسوعة الإمام الخوئی. چ اول، قم: مؤسسة إحیاء آثار الإمام الخویی.
دهخدا، علی اکبر. (1377ش). لغت نامه. چ دوم، تهران: دانشگاه تهران.
راغب اصفهانی، حسین بن محمد. (1412ق). مفردات الفاظ القرآن. چ اول، بیروت: دارالقلم.
سبحانی، جعفر. (1385ش). الإیمان و الکفر فی الکتاب و السنة. چ دوم، قم: مؤسسه امام صادق 7.
سبزواری، هادی. (1379ش). شرح المنظومة. تصحیح: حسن حسن زاده، چ اول، تهران: ناب.
السیوری، مقداد بن عبدالله. (1404ق). التنقیح الرائع لمختصر الشرائع. محقق: عبداللطیف حسینی، چ اول، قم: کتابخانه آیة الله مرعشی نجفی ; .
شبر، عبدالله. (1424ق). حق الیقین فی معرفة اصول الدین. چ دوم، قم: انوار الهدی.
شریف مرتضی، علی بن حسین. (1415ق). الإنتصار فی انفرادات الإمامیة. چ اول، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
ــــــــــــــــــ . (1411ق). الذخیرة فی علم الکلام. محقق: احمد حسینی، بی نو، قم: مؤسسة النشر الإسلامی.
صاحب بن عباد، اسماعیل. (1414ق). المحیط فی اللغة. چ اول، بیروت: عالم الکتاب.
صانعی، یوسف. (1384). رساله توضیح المسائل. چ چهل و ششم، بی­جا: میثم تمار.
طباطبائی، علی. (1418ق). ریاض المسائل فی تحقیق المسائل بالدلائل. محقق: محمد بهره مند و دیگران، چ اول، قم: آل البیت :.
طباطبائی، محمد حسین. (1390ق). المیزان فی تفسیر القرآن. چ دوم، بیروت: مؤسسه اعلمی.
طبرسی، احمد بن علی. (1403ق). الإحتجاج علی اهل اللجاج. محقق: محمد باقر خرسان، چ اول، مشهد: نشر مرتضی.
طوسی، محمد بن حسن. (1406ق). الإقتصاد فیما یتعلق بالإعتقاد. چ دوم، بیروت: دارالأضواء.
 (1407ق). تهذیب الأحکام. محقق: حسن خرسان، چ چهارم، تهران: دارالکتب الإسلامیة.
 (1387ق). المبسوط فی فقه الإمامیة. محقق: محمد تقی کشفی، چ سوم، تهران: المکتبة المرتضویة لإحیاء الآثار الجعفریة.
 (1400ق). النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوی. چ دوم، بیروت: دارالکتاب العربی.
عاملی، زین الدین بن علی. (1413ق). مسالک الأفهام الی تنقیح شرائع الإسلام. چ اول، قم: مؤسسة المعارف الإسلامیة.
عاملی، محمد بن مکی. (1417ق). الدروس الشرعیة فی فقه الإمامیة. چ دوم، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
علامه حلی، حسن بن یوسف. (بی­تا). تحربر الأحکام الشرعیة علی مذهب الإمامیة. محقق: ابراهیم بهادری، چ اول، قم: مؤسسه امام صادق 7.
 (1414ق). تذکرة الفقهاء، چ اول، قم: آل البیت :.
 (1371ش). الجوهر النضید فی شرح منطق التجرید. مصحح: محسن بیدار فر، چ پنجم، قم: بیدار.
 (1413ق). مختلف الشیعة فی احکام الشریعة. چ دوم، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
 (1412ق). منتهی المطلب فی تحقیق المذهب. چ اول، مشهد: مجمع البحوث الإسلامیة.
غفوریان، محمد رضا. (1396ش).  «اسلام و کفر در فقه». مطالعات فقه معاصر4، 23-40.
فاضل هندی، محمد بن حسن. (1416ق). کشف اللثام و الإبهام عن قواعد الأحکام. چ اول، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
فخر المحققین حلی، محمد بن حسن. (1387ق). إیضاح الفوائد فی شرح مشکلات القواعد. محقق: سید حسین موسوی و دیگران، چ اول، قم: اسماعیلیان.
فخررازی، محمد بن عمر. (1420ق). تفسیر مفاتیح الغیب. چ سوم، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
فراهیدی، خلیل بن احمد. (1409ق). کتاب العین. چ دوم، قم: هجرت.
قاضی، ابوالفضل.(1399ش). بایسته های حقوق اساسی. چ شصت و یکم، تهران: نشر میزان.
قائنی، محمد. (1435ق). «ضابط الاسلام و الکفر و ما یحقن به الدم و یهدر عند المسلمین». میقات حج41، 31-56.
کاشف الغطاء، جعفر بن خضر. (1422ق). کشف الغطاء عن مبهمات الشریعة الغراء. چ اول، قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
کرکی، علی بن حسین. (1414ق). جامع المقاصد فی شرح القواعد. چ دوم، قم: مؤسسه آل البیت :.
کلینی، محمد بن یعقوب. (1407ق). الکافی. محقق: علی اکبر غفاری و محمد آخوندی. چ چهارم. تهران: دارالکتب الإسلامیة.
مجلسی، محمد باقر.  (1403ق). بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار :. چ دوم. بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
محدث ارموی، میر جلال الدین. (1358ش). تعلیقات نقض. بی­نو، تهران: انتشارات انجمن آثار ملی.
مسلم نیشابوری، ابن حجاج. (1412ق). صحیح المسلم. مصحح: محمد فؤاد عبدالباقی، چ اول، قاهره: دارالحدیث.
مصطفوی، حسن. (1368ش). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم. چ اول، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
مفید، محمد بن محمد. (1413ق)(الف). اوائل المقالات فی المذاهب و المختارات. چ اول، قم: کنگره شیخ مفید.
المقنعة. (1413ق)(ب). چ اول، قم: کنگره شیخ مفید.
نجفی، محمد حسن. (1404ق). جواهرالکلام فی شرح شرائع الإسلام. محقق: عباس قوچانی و علی آخوندی، چ هفتم، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
ولائی، عیسی. (1387ش). فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول. چ ششم، تهران: نشر نی.
همدانی، آقا رضا بن محمد. (1416ق). مصباح الفقیه. محقق: محمد باقری و دیگران، چ اول، قم: مؤسسة الجعفریة لإحیاء التراث و مؤسسة النشر الإسلامی.
یزدی، عبدالله بن حسین. (1412ق). الحاشیة علی تهذیب المنطق للتفتازانی. چ دوم، قم: مؤسسة النشر الاسلامی.