حسین رضایی؛ محمدباقر سعیدی روشن
چکیده
مسئله امامت و خلافت در فرهنگ امامیّه و اهل سنّت از مباحث کلیدی و اختلافی به شمار میرود. این مقاله با تحلیلیِ تطبیقی از ماهیت، مبانی و ویژگیهای امام از دیدگاه دو متکلم اثناعشری و اهل سنّت؛ قاضی باقلانی اشعری و علامهحلّی نگاشته شده است. پس از بررسی و تطبیق آراء؛ یافتهها نشان از آن دارد که برداشت و باورهای این دو متکلم ...
بیشتر
مسئله امامت و خلافت در فرهنگ امامیّه و اهل سنّت از مباحث کلیدی و اختلافی به شمار میرود. این مقاله با تحلیلیِ تطبیقی از ماهیت، مبانی و ویژگیهای امام از دیدگاه دو متکلم اثناعشری و اهل سنّت؛ قاضی باقلانی اشعری و علامهحلّی نگاشته شده است. پس از بررسی و تطبیق آراء؛ یافتهها نشان از آن دارد که برداشت و باورهای این دو متکلم در مسئله امامت با یکدیگر متفاوت است؛ چراکه قاضی وجوب امام را یک وجوب شرعی - نه عقلی- و اساساً بحث از امامت را یک فرع فقهی میداند؛ اما علامه قائل است، بحث از امامت یک بحث کلامی و نصب امام هم از ناحیۀ الهی صورت میپذیرد؛ بنابراین امام در دیدگاه باقلانی و غالب اهل سنّت یک مقامِ حکومتی ظاهری است که علاوه بر جایگاه دنیایی، حفظ و اجرای دین را نیز برعهده دارد، به همین دلیل در ماهیت و مبانی نظری و مصداقی امام که در شاکله و ویژگیهای شخصیّتی ایشان نمود پیدا میکند با امامیه دچار اختلاف رأی شدهاند. مقالۀحاضر به شیوهای اسنادی همراه با پردازش اطلاعات و با هدف تبیین مفهومِ واقعی از حقیقت وجودی امام و واکاوی اوصافایشان، به عنوان وصیِّ نبیخاتم، جمعآوری و تنظیم شده است.
